દુખમાં આંખો ભીંજાઈ,
ને સુખમાં આંખો છલકાઈ,
કોઈ નથી સમજી શક્યું કેમ?
આપની આંખો ગણે છે સુખ-દુખને એકસમાન,
પણ મન આપે છે બંનેને અલગ અલગ માન..

કવિતામાં યાદો ના ઢગલા કરવા છે,
દિલમાં તમારી દોસ્તી ના પગલા કરવા છે,
રોકવું નથી દિલ ને ધબકતું તમારા નામે,
કે મારે તો દરેક ધબકારે તમને યાદ કરવા છે

સમય અનેક જખમ આપે છે….
એટલે તો ઘડિયાળ માં કાટા હોય છે…
ફૂલ નથી હોતા …..!!
અને એટલેજ તો દુનિયા પૂછે છે કે ….
“કેટલા વાગ્યા?”

ગરીબના નસીબમાં કોઈનો પ્યાર નથી હોતો,
ગરીબને તકદીર પર પણ એતબાર નથી હોતો,
લુંટાઈ જાય છે યૌવનના કાફલા સસ્તામાં,
કીંમત માગવાનો પણ એને અધિકાર નથી હોતો..

પગ ને સતાવે એવી કોઈ પાયલ નથી ,
બે પંક્તિ લખવાથી કોઈ શાયર નથી,
આતો દુનિયા માં રહિને હસે છે લોકો,
બાકી એવું દિલ બતાવો જે ઘાયલ નથી.

जब तक माथे पर लाल रंग नहींलगता,
तब तक "हिन्दू" किसी को तंग नहीं करता..!!
सर चढ़ जाती है ये दुनिया भूल जाती है,
के "हिन्दू" की तलवार को कभी जंग नहीं लगता..!

અહંકારની પાઘડી 
જો માથા પરથી ઉતરી દેવામાં આવે તો 
મોટામાં મોટા પ્રશ્નો પણ પા ઘડીમાં ઉકલી જાય છે.


દુર્જનો સાથે દોસ્તી કે દુશ્મની કંઈ ન કરાય.
કોલસો ગરમ થાય તો હાથ દઝાડે અને
ઠંડો થાય તો હાથ કાળા કરે


જે પથ્થર તમને નડતો હોય તેને જો પગથીયું બનાવતા આવડી જાય તો એ પથ્થર જ મંઝીલ સુધી પહોચાડે છે 

જીવો એવી રીતે કે જીંદગી ઓછી પડી જાય, 
હસવાનું થાય તો હસો એવું કે રોવાનું ઓછું થઇ જાય. 
મેળવવું અને ખોવું એ તો નસીબના ખેલ છે; પરંતુ મહેનત એવી કરો 
કે ઇશ્વર પણ આપવા મજબુર થઇ જાય.

रोते को रुलाना, डरते को डराना
यही है "दुनिया" की रीत
इसलिए न रोयें और न डरें.
~~~जय श्री गणेश~~~

જીવનમા "સુખી" થવુ હોય તો ફકત આટલુ કરજો,
તેનો કદી ''વિશ્વાસ''ના કરતા કે જેમા તમને "શંકા" હોય,
અને તેમના પર કયારેય "શંકા"ના કરતા કે જેમા તમને ''વિશ્વાસ'' હોય..!